Vientianne (Laos)

Hier wordt je zo langzamerhand echt geschift van. Sta je om 0530 op om een bussie te pakken van 0630. Als onderste dan al wist, dan was je blijven liggen.

Die bus moest er dus 8 a 9 uur over doen (Luang Prabang – Vientianne), we hadden immers de VIP bus en die is een hele dollar duurder. Om 11.30 stopten we echter al. We hadden wat eerder een klap gehoord toen ie door een kuil reed. We zijn 3 kuilen in de weg tegengekomen, hij moest die derde dus hebben (op zich een hele goede weg). De versnellingen werkte niet meer naar behoren. En das best lastig op die bergweggetjes. Hij ging het ding repareren op een mooi stukkie Laos, uitzicht over de Kasi bergketen was waanzinnig. Was alleen geen schaduw, en als je daar dan 3 uur moet staan ...
Een passerende Franse journalist voorzag ons van water en hij had meteen wat typisch foto's van Laos.
Aandrijfas kapot, en dat duurde even voor een andere bus deze bezorgde. Maar hij reed weer, dus zonder tegenvallers komen we zo tegen schemering aan in Vientianne.

Maar de zon had de horizon nog niet bereikt, of hij heeft weer een van de weinige kuilen te pakken (die weg was echt best goed, chauffie wist alleen die kuilen er tussenuit te pikken). Lekke band!!! De nieuwe band leek noch slechter dan de kapotte, maar na een half uur reed hij weer. Gaat eerst nog iedereen langs de route afzetten, rijdt niet direct naar het station. We hebben hem uiteindelijk op 14 uur kunnen klokken, 20.30. Hij is fijn. Tuktuk naar het centrum genomen, bed!!!!
Nee, geen bed, vol,vol, vol of erg duur (vorige week was vientianne “gesloten” toen we er waren en loopt nu dus vol met toeristen). Om 22.30 eindelijk wat gevonden en bleek ook nog erg goedkoop. En zelfs licht de volgende dag bleek het een goede keus, we blijven hier voorlopig zitten.