Breukelen, Nederland

Giro 555
Unicef

Afgelopen maandag zijn we met zonsopgang ongedeerd van Koh Phi Phi geevacueerd, woensdagochtend mochten we familie en vrienden in onze armen sluiten.

Waarom wij dit geluk hebben mogen ondergaan is ons niet duidelijk.

Wat ons wel duidelijk is dat vele, vele anderen, van Kenia tot Indonesie, dit geluk niet hebben gehad. Ze hebben familie en vrienden verloren, of zijn bezig deze te vinden, te redden of te verplegen. Daarna zullen ze verder moeten, al zullen ze niet weten hoe, ze zullen niet weten waar, ze zullen niet weten met wie.

Neem Kho Phi Phi. De straat van ons guesthouse is weggevaagd. Dit betekend dat het 100m verderop gelegen "Ton Sai Massage" ook niet meer bestaat. Ze lag 's nachts naast ons op de berg. Ze was haar vriend kwijtgeraakt tijdens een van de drie golven. We hopen dat ze haar vriend en anderen levend heeft kunnen terug vinden. Voor nu is geld nodig om in redding en verpleging te voorzien.
Maar ook daarna.
Phi Phi is weg. De massage zal ze niet meer kunnen uitvoeren. Hoe moet ze verder leven, waar moet ze verder leven, met wie moet ze verder leven? Vragen die voor haar en voor anderen erg moeilijk te beantwoorden zullen zijn.

Help hen, nu en in de toekomst, steun ze, van Kenya tot aan Indonesie. Stort geld, elke Euro zal zijn werk doen.
Giro 555
t.n.v. de Samenwerkende Hulporganisaties
Den Haag

Bedankt!

Carina & Robin
PS: Heb je vragen, opmerkingen of nuttige informatie? Mail ons!

Koh Phi Phi Don

Weer om 07.30 uur op voor een dagje topsport. 3 duiken, waarvan 1 bij het Wrak "the King Cruiser". Op 15 meter diep ontmoet je het wrak dat wordt ingeluid met een rij wc potten, apart om dat onder water te zien. Afzakken naar ong. 28m. en aangekomen bij het achterdek bleek het achterdek van de week te zijn ingestort, blijft steeds minder van over. Op weg naar boven nog oog in oog gestaan met een overheerlijke grote Barracuda.

De oorzaak van het zinken is niet geheel duidelijk. De ferry is destijds gezonken zonder aanwezigheid van auto's en de weinige passagiers waren allemaal bekenden van de kapitein, bovendien waren destijds opvallend veel speedboten aanwezig waarmee ze "gered" zijn. Vermoed wordt dat de kapitein rijk is geworden van of het verzekeringsgeld of van de duikscholen di mogelijk geld bijeen brachtten, ze hadden nog geen wrak hier, de kapitein heeft keurig naast 2 andere duikplekken gelegd, waarvoor onze dank.

De tweede duikspot was sharkpoint, zonder haaien, net als dat bij de derde duik, whaleshark wall geen walvishaaien zatten.

Maar een mooie inleiding van een witte kerst, genoeg witte zandstranden hier om dat op te zieren, maar vanavond een avondje friends...
Fijne kerst, lees net dat Piet Paulusma een witte kerst voor jullie voorspelt...

Koh Phi Phi Don

Eindelijk weer es een vrije dag, hoewel. Die bootjes zijn hier nogal duur. Dus om bij zo'n verlaten strand te komen hebben we maar gekayakt. En dat valt bst tegen. Het strandje was vervolgens heerlijk, omgeven door rotsen en palmbomen, hangend vanuit hangmat of liggend in het spierwitte strand. Daar hou je het dan makkelijk een dagje uit.

Terug in de "stad" pizza gegeten, welliswaar boven budget, maar kan een keer. Vervolgens krijg je de laatste aflevering van friends te zien. Best leuk, maar morgen maar weer terug om de 7 afleringen hiervoor te bekijken...

Koh Phi Phi Don

De laatse 2 van zes duiken (ze zijn nu eenmaal goedkoper als je er meer koopt). Viel niet tegen. Nieuwe Divemaster, Mark, uit Noord Engeland. Op zich niet erg, maar spreekt Engels met accent, dan wordt het toch lastig. Voorwaarde was wel dat ie ons eindelijk een haai liet zijn. Na 20 duiken in Azie mag je die wel eens een keer zien. En bij de 2e duik, lag een leopard haai te slapen, mark maakt hem wakker, hij komt ff langszwemmen en verdwijnt dan weer in "the deep blue". Machtig om te zien (de weinige haaien die je wat kunnen doen komen hier trouwens niet voor).

's Middags het strand opgezocht, hangmatje uitgehangen en de zon zien wegzakken in de rotsformaties van Kho Phi Phi Don...

Koh Phi Phi Don

Ja das best weer pittig, 2 dagen duiken. Vanochtend de longtail boot genomen naar Lana Bay genomen. Eten, drinken, hangmat en sarong, daar red je het wel weer een dag mee. Beetje jammer dat het laagwater was, moet je ff een kilometer lopen met tot je knieen in het water te staan, maar voor de rest heerlijk. En wordt je, zoals afgesproken, om 1600 gewoon gewekt door je "kapitein" die je weer komt ophalen. Mag ook wel, ze vragen 8 euro voor een ritje van 10 minuten.

's avonds simpel getafeld en vroeg naar bed voor de volgende duiken...

Foto's

Eindelijk dan foto's op de site. Ze zijn welliswaar gestolen van Marvin en Felies (thnx), maar ze zijn daarom niet minder waardevol. 4 dagen duiken vanaf een boot in de Similan en Surin Islands!!!


Zit je onderwater, kom je ze tegen, zit je boven water, kun je er weer mee snorkelen. Die beesten zijn echt fantastisch


Yep, that's us!!


En das Felies


Das onze divemaster waar we regelmatig mee doken, Axel from Holland.


Eten was zooo goed daar


En als je ansichtkaarten maakt, neem eens een kijkje op de similans, tis zo waanzinnig mooi daar...

Hat Khao Lak (Thailand)

En wat deed jij op je 28e verjaardag?

Stond op rond 8-en, vanuit de hut zo de zee in. Lekker liggen ronddobberen, kijkend naar de palmbomen die de uitgestrekte heuvels bedekken. Weliswaar wat golven, zo'n 1-3 meter, maar das alleen maar heerlijk.

Niet vervelend wakker worden dus, maar dan...
Kom je het water uit en bepaalt dat ontbijt bananen annanas en wat andere fruchten waarvan ik de naam niet weet wordt. Die haal je bij het tentje naast je handdoek. Wordt er opeens gewezen naar het water:
Dolfijnen!!! Midden op zee, voor de kust, geweldig. Een mooier kado kun je je toch niet wensen :-)

De rest van de dag zal niet veel anders zijn, ronddobberen. En vanavond de boot op. 4 dagen en nachten de Simmilan en Surin eilanden afstruinen, op zoek naar de mooiste duikplekken, eindelijk duiken!! Zie Similan Divers

Vientianne (Laos)(4)

Met nog een lichte pijn in de kont,
Ontwaakte wij in de morgenstond.
En na een heerlijke koude douche,
Bleken de 2 gekookte eitjes niet voor de poes.

Op naar buddha’s en Wat’s, maar eerst de arc,
Ook wel genoemd het patuxay park,
een kopie van degene in Frankrijk,
Overigens gekomen met de Tuktuk, vandaag geen politiegezeik.

Hij is mooier dan z’n oudere broer,
En via de Lao’ Champs Elysee vervolgden we onze tour.

De morning market die de hele dag doorgaat,
Verkoopt electronica, eten, en alle soorten kleding op maat.

Wat Si Saket, de oudste Wat van Laos,
(trouwens een heerlijke stad om door te lopen, wars van chaos)
bevat vele Buddha beelden en gaf hoop op meer,
maar eerst eten, de voeten doen al zeer.

Wat Ong Teu bevatte grootte Buddha sculpturen,
Daar kun je uren naar turen.

Een klein Watje hiertegenover,
Was de moeite waard vanwege het dak erover,
Negen lagen van daken,
En binnen ook scultuen, wandschilderingen en andere zaken.

De laatste Wat van vandaag was helaas gesloten,
Dus maar terug naar het guesthouse, hadden we besloten.

Daar de was gedaan en teruggekeken op een mooie dag,
En nu achter Internet met de een brede lach.

Want Sinterklaas is jarig, helemaal vergeten!
Ben benieuwd of wij nog wat krijgen tijdens of na het eten!

We wensen alle lezers een goede sinterklaas avond met veel plezier.
We gaan langs de Mekong zitten en het vieren met een Laobier…

Vientianne (Laos) (3)

Rijbewijs??, gravelhappen, waterval??, lekke band

Een dag om een website mee vol te schrijven, daar gaat ie…

Wordt je om 8.30 uit je kater ontwaakt omdat mevrouw was vergeten te vertellen dat we de brommer ergens anders mogen afleveren vanavond, wel voor 17.30 graag. Tuurlijk geen probleem.

Meteen maar onder de douche gesprongen en op naar Tha Bok, 90 km hiervandaan, national park met watervallen, moet mooi zijn.

Na 100m was echter de eerste stremming al. Een originele politiefuik, of hij ons rijbewijs mag zien. Dat mag wel, maar die ligt thuis. Oh, dan krijgt u een boete. Ja das ook lekker. In geen enkel Aziatisch land heb je een rijbewijs nodig. Maar even vragen wat de boete is. $5, valt nog mee. Die willen we wel betalen. Heeft u een bonnetje/ bekeuring? (geleerd van cambodja, bij een nee is het corruptie). Nee, die heb ik helaas niet bij me (wat doe je hier dan!!). Dus ik geen rijbewijs, jij geen bekeuringen, rara situatie. Maar geen probleem. U kunt de brommer hier laten, Maandag kunt u op het bureau betalen, nu betalen gaat niet. Oh, das fijn. Dat betekend nog eens 2 dagen brommerhuur en deze dag is weg. Meteen maar besloten dat dit geen corruptie was en kijken of we hier uit komen. Zielig doen? Zeggen dat Laos zo mooi is en dat we graag nog meer willen zien? Ja het werkt!! We mogen betalen. Maar eh, u heft geen bonnetjes, krijg ik toch wel korting?? Voor $3 mochten we door rijden. (uiteindelijk lijkt het geen corruptie, navraag leerde dat de boete inderdaad $5, alleen worden toeristen doorgaans niet aangehouden. Die brommer had gewoon naar het bureau gemoeten).

Snel door naar Tha Bok, de tweede fuik bij de arc de triomphe ontweken en de lange rit verliep soepel. Behalve dan dat we een afslag te vroeg namen en 20km omreden. Tegen 1400 de gravelweg ingeslagen, een bord gaf aan dat het slechts 3km was. Da was niet waar. Alle borden naar de watervallen gevolgd. Bij een provisorische slagboom nog ff entrée betaald. Maar de afstand tussen de borden van 10km en 2 km was veel meer dan 8. Net voor het 2km bord bijna besloten om terug te gaan, en dat was beter geweest. Het gravel ging opens veel steiler naar beneden. Volop de rem naar beneden, maar met een snelheid van zeker 2km/h raken we een spoor en gaan om, gravelhappen. Brommer sputtert nog even en stopt dan. Hmm, tis zeker nog 90km terug!!. Maar hij startte weer, spiegel en plastic voorkap meegenomen en omgedraaid. We geloofde toch al niet dat er watervallen waren. Overigens de natuur verder was, ook zonder die waterval, gigantisch mooi, waanzinnig gewoon. Bij de “grote” weg bleek dat we 2 uur bezig waren geweest (volgens de borden dus 2 keer 3 km afgelegd).

Met pijn in de kont (van het zitten, van de val niks overgehouden) terug, bij de stops onderweg even de ontbrekende delen aan de brommer gesleuteld en 20 km voor de finisch zag alles er weer piekfijn uit, en 17.30 werd krap, maar was te doen. Als die band niet lek was gegaan. Maar net als in Vietnam kan ook hier iedereen een band plakken. Dus een colaatje gepakt en genoten van het uitzicht. Terug op de brommer was 17.30 al verstreken, en het schemerde, op zich niet erg, we kennen de weg…

Niet dus, een verkeerde afslag, 20 km omrijden, en de brommer afgeleverd (ze waren nog open!!). Voordeel is wel dat de stad ook in het donker erg mooi is.

Snel een de Indier opgezocht, eten en naar bed, we waren er helemaal klaar mee, 255 km gereden en het doel niet bereikt.

Vientianne (Laos)(2)

Beerlao

We worden nu al 2 weken verwent met het overheerlijke Laobeer, tijd voor een bezoekje aan plek waar dit heerlijke brouwsel in elkaar wordt gezet.

Eerst de Thaise ambassade opgezocht voor de 2-maands visa. Beetje veel bureaucratie daar, niet erg verder, maar dat je niet eens met Lao Kip kan betalen is toch wel het toppunt! Dus Baht’s bij de bank gehaald en doorgecrossed op de brommert naar de brouwerij, was al lunchtijd voor hun, dus dan meer eerst onze tweede attractie vandaag het buddhapark. Een mooie combinatie deze twee, daarmee combineer je de twee hoogtepunten van de Lao cultuur.

Dat park is echt heel vreemd. Geen Wat te zien, maar dus alleen maar beelden. En hele rare. Was erg grappig. Alleen het doel van dat park is ons niet helemaal duidelijk geworden.

Terug naar de brouwerij. Dat viel een beetje tegen. Een mooie sticker gekregen!, dat weer wel. Verder is het erg gek dat t-shirts van het bier hier net zo duur zijn dan in de rest van Laos. Prijzen zijn hier sowieso raar. Concurrentie is overall hevig aanwezig, maar de prijzen zijn overall gelijk en souvenirs zijn weer gigantisch duur.

Dus toen we gezien hadden hoe de dopjes op de bierflessen worden gezet hebben we de zon zien ondergang, achter Thailand, dat aan de overkant van de Mekong ligt, erg mooi. Aanbeland bij het guesthouse hebben met Peng zitten praten die daar werkt. Heeft ons het e.e.a. geleerd over Laos en het Buddhisme, hij was zelf Monnik geweest voor 13 jaar. Nu niet meer, want anders had hij eergister niet dronken met z’n brommer kunnen vallen. Z’n knie bewegen lukte niet meer en de schaafwonden waren niet mis. Z’n vriendin kwam binnen toen ze klaar was met werken (restaurant next door) en zij bleek achterop te hebben gezeten. De schaafwond keurig open. We hebben onze first aid kit maar ff gepakt en ze hebben nu weer schone en verpakte wonden. De baas vertelde achteraf dat ze geen beroep kunnen doen op enkele voorziening, verzekering is een beetje duur hier (of ze verdienen te weinig). Was inmiddels al een paar uur en biertjes later, tijd om naar bed te gaan, morgen een lange brommer dag…

Vientianne (Laos)

Hier wordt je zo langzamerhand echt geschift van. Sta je om 0530 op om een bussie te pakken van 0630. Als onderste dan al wist, dan was je blijven liggen.

Die bus moest er dus 8 a 9 uur over doen (Luang Prabang – Vientianne), we hadden immers de VIP bus en die is een hele dollar duurder. Om 11.30 stopten we echter al. We hadden wat eerder een klap gehoord toen ie door een kuil reed. We zijn 3 kuilen in de weg tegengekomen, hij moest die derde dus hebben (op zich een hele goede weg). De versnellingen werkte niet meer naar behoren. En das best lastig op die bergweggetjes. Hij ging het ding repareren op een mooi stukkie Laos, uitzicht over de Kasi bergketen was waanzinnig. Was alleen geen schaduw, en als je daar dan 3 uur moet staan ...
Een passerende Franse journalist voorzag ons van water en hij had meteen wat typisch foto's van Laos.
Aandrijfas kapot, en dat duurde even voor een andere bus deze bezorgde. Maar hij reed weer, dus zonder tegenvallers komen we zo tegen schemering aan in Vientianne.

Maar de zon had de horizon nog niet bereikt, of hij heeft weer een van de weinige kuilen te pakken (die weg was echt best goed, chauffie wist alleen die kuilen er tussenuit te pikken). Lekke band!!! De nieuwe band leek noch slechter dan de kapotte, maar na een half uur reed hij weer. Gaat eerst nog iedereen langs de route afzetten, rijdt niet direct naar het station. We hebben hem uiteindelijk op 14 uur kunnen klokken, 20.30. Hij is fijn. Tuktuk naar het centrum genomen, bed!!!!
Nee, geen bed, vol,vol, vol of erg duur (vorige week was vientianne “gesloten” toen we er waren en loopt nu dus vol met toeristen). Om 22.30 eindelijk wat gevonden en bleek ook nog erg goedkoop. En zelfs licht de volgende dag bleek het een goede keus, we blijven hier voorlopig zitten.

Luang Prabang (Laos) (4)

Tip: Als je gaat fietsen in de omgeving van Luang Prabang, huur een mountainbike.

Vandaag de watervallen van het natuurrijke noordelijke Laos verkennen, op 2 bijna nieuwe damesfietsjes. De weg blijkt hier alleen nogal omhoog en naar beneden te gaan, je trapt je helemaal suf zonder versnellingen. Na 16 km fiesten (of lopen) konden we eindelijk afstappen en hebben we een bootje gepakt richting watervallen. En zij maakten de 16 km helemaal goed. Gigantisch mooi en niet eentje waar je na 10 min uitgekeken bent. Heerlijke gezwommen, gegeten, en uiteindelijk moest er toch echt weer gefietst worden. Nog even aangehaakt bij een langskomende tuktuk en uitgeput aangekomen bij de verhuurder. Die stond versteld van het feit dat we daar naartoe waren gegaan op deze fietsen... Had dat eerder verteld.

‘s Avonds heerlijk gegeten op de markt. Rijst/cocus poffert, loempia’s en een heerlijke lopend buffet voor een halve euro!