Vientianne (Laos) (3)

Rijbewijs??, gravelhappen, waterval??, lekke band

Een dag om een website mee vol te schrijven, daar gaat ie…

Wordt je om 8.30 uit je kater ontwaakt omdat mevrouw was vergeten te vertellen dat we de brommer ergens anders mogen afleveren vanavond, wel voor 17.30 graag. Tuurlijk geen probleem.

Meteen maar onder de douche gesprongen en op naar Tha Bok, 90 km hiervandaan, national park met watervallen, moet mooi zijn.

Na 100m was echter de eerste stremming al. Een originele politiefuik, of hij ons rijbewijs mag zien. Dat mag wel, maar die ligt thuis. Oh, dan krijgt u een boete. Ja das ook lekker. In geen enkel Aziatisch land heb je een rijbewijs nodig. Maar even vragen wat de boete is. $5, valt nog mee. Die willen we wel betalen. Heeft u een bonnetje/ bekeuring? (geleerd van cambodja, bij een nee is het corruptie). Nee, die heb ik helaas niet bij me (wat doe je hier dan!!). Dus ik geen rijbewijs, jij geen bekeuringen, rara situatie. Maar geen probleem. U kunt de brommer hier laten, Maandag kunt u op het bureau betalen, nu betalen gaat niet. Oh, das fijn. Dat betekend nog eens 2 dagen brommerhuur en deze dag is weg. Meteen maar besloten dat dit geen corruptie was en kijken of we hier uit komen. Zielig doen? Zeggen dat Laos zo mooi is en dat we graag nog meer willen zien? Ja het werkt!! We mogen betalen. Maar eh, u heft geen bonnetjes, krijg ik toch wel korting?? Voor $3 mochten we door rijden. (uiteindelijk lijkt het geen corruptie, navraag leerde dat de boete inderdaad $5, alleen worden toeristen doorgaans niet aangehouden. Die brommer had gewoon naar het bureau gemoeten).

Snel door naar Tha Bok, de tweede fuik bij de arc de triomphe ontweken en de lange rit verliep soepel. Behalve dan dat we een afslag te vroeg namen en 20km omreden. Tegen 1400 de gravelweg ingeslagen, een bord gaf aan dat het slechts 3km was. Da was niet waar. Alle borden naar de watervallen gevolgd. Bij een provisorische slagboom nog ff entrée betaald. Maar de afstand tussen de borden van 10km en 2 km was veel meer dan 8. Net voor het 2km bord bijna besloten om terug te gaan, en dat was beter geweest. Het gravel ging opens veel steiler naar beneden. Volop de rem naar beneden, maar met een snelheid van zeker 2km/h raken we een spoor en gaan om, gravelhappen. Brommer sputtert nog even en stopt dan. Hmm, tis zeker nog 90km terug!!. Maar hij startte weer, spiegel en plastic voorkap meegenomen en omgedraaid. We geloofde toch al niet dat er watervallen waren. Overigens de natuur verder was, ook zonder die waterval, gigantisch mooi, waanzinnig gewoon. Bij de “grote” weg bleek dat we 2 uur bezig waren geweest (volgens de borden dus 2 keer 3 km afgelegd).

Met pijn in de kont (van het zitten, van de val niks overgehouden) terug, bij de stops onderweg even de ontbrekende delen aan de brommer gesleuteld en 20 km voor de finisch zag alles er weer piekfijn uit, en 17.30 werd krap, maar was te doen. Als die band niet lek was gegaan. Maar net als in Vietnam kan ook hier iedereen een band plakken. Dus een colaatje gepakt en genoten van het uitzicht. Terug op de brommer was 17.30 al verstreken, en het schemerde, op zich niet erg, we kennen de weg…

Niet dus, een verkeerde afslag, 20 km omrijden, en de brommer afgeleverd (ze waren nog open!!). Voordeel is wel dat de stad ook in het donker erg mooi is.

Snel een de Indier opgezocht, eten en naar bed, we waren er helemaal klaar mee, 255 km gereden en het doel niet bereikt.