Going East (NL)

Hier vind je ons (Carina & Robin) reisverslag van 04 september 2004 tot en met 24 december 2004. Robin heeft zijn verslag van de dagen hierna gepost.
De nasleep Paklijst

zaterdag, september 25, 2004

Pinyao, China (4)

Onze laatste dag in Pingyao. We hebben vandaag een fietsje gehuurd om door het stadje te karren. Het stadje is niet zo groot, maar we hebben genoeg gelopen. Was wel vreemd weer fietsen na zo'n lange tijd.....maar ja eens geleerd....Vandaag weer een aantal musea bezocht en een beetje rustig rondgereden. Om 19:45 hebben we de trein naar Xian genomen.

vrijdag, september 24, 2004

Pingyao, China (3)

Robin voelt zich nog steeds een beetje slapjes en erg moe, maar vandaag hebben we toch rustig aan iets gedaan. De straten van Pingyao bestaan uit antiekwinkeltjes en musea, heel heel heel veel musea. We hebben vandaag een van de musea bezocht, het museum van Confusius. het museum op zicht stelde niet zo heel veel voor, maar de Chinese architectuur was echt ontzettend mooi om te zien. vandaag hebben we ook geprobeerd treinkaartjes te regelen om morgenavond naar Xian te gaan. Dat viel niet mee op het treinstation. De mevrouw achter de ticketbalie sprak geen woord engels en wij (bijna) geen woord Chinees. maar gelukkig kwam ons al snel een Chinese jongen te hulp die een beetje engels spak. Omdat het een nachttrein was wilde wij graag slaapplaatsen, maar hij vertelde ons dat we deze plaatsen niet konden boeken op dit station (is een klein plaatsje) en dat we alleen maar hardseat plaatsebn konden krijgen. Dit betekent dat we de hele nacht op een harde stoel kunnen gaan zitten tussen honderden (roggelende) Chinezen. daar hadden we dus niet zo heel veel zin in. De jongen vertelde ons ook dat we op de trein ons ticket konden upgraden tot een slaapplaats. Nou ja wat moet je anders? Doen dus maar. Terug een riksja genomen naar het hotel. Omdat de binnenstad van het dorpje afgesloten was voor het verkeer, kon de riksja niet verder komen dan de afzetting en moesten we dus nog ween stukje lopen. We wilden dus niet de afgesproken prijs aan de riksja chauffeur betalen en dit vond hij, op zijn zachts gezegd, niet zo heel erg leuk. Dus na veel gezeur hebben we hem gewoon een deel van het geld gegeven en zijn weggelopen. Maar hij liet het er niet bij zitten en stapte van zijn riksja en kwam ons achterna. Gelukkig gaf hij het na een tijdje op en liep al scheldend terug naar zijn riksja. In ons hotel kwamen we twee (ik denk australische) jongens tegen. Die vertelde ons dat zij bij een restaurantje iets verder op treinkaartje hadden geregeld voor slaapplaatsen naar Xian. Voor een kleine vergoeding kon de eigenaar van het restaurant wel slaapplaatsen regelen. Het beginpunt van de trein naar Xian was een grotere plaats (waar je wel slaapplaatsen kon regelen) en hij kon kaartjes regelen vanuit daar. De kaartjes die we eerder vandaag hadden gekocht voor de hardseats konden we bij het treinstation weer inwisselen, in ruil voor 80% van het aankoopbedrag. dat was het wel waard. Die Chinezen kunnen trouwens bouwen, dat wil je niet weten. Toen wij aankwamen in Pingyao liepen we langs een plaats daar was gewoon helemaal niets, een bouwplaats. Vandaag liepen we weer langs de zelfde plaats en er stond een heel nieuw hotel! Echt ongelofelijk!

donderdag, september 23, 2004

Pingyao, China (2)

De tweede dag in Pingyao....Robin is een beetje ziekjes geworden, dus hebben we ons reistempo een beetje in een lagere versnelling gezet. Vandaag hebben we bijna de hele ochtend geinternet en 's middags heeft Robin lekker op bed gelegen en ik (carina) heb lekker in de achtertuin een boekje gelezen. 's Avonds hebben we een restaurantje opgezocht waar ze ook gewoon brood met iets van jam hadden. Verder dus niet zo veel gedaan vandaag. Pingyao is echt een heel relaxed stadje, dus als je ergens ziek moet zijn.....

woensdag, september 22, 2004

Pingyao, China

De chinese trein vanuit mongolie naar Beijing was niet representatief. Met z'n 6-en in een open coupe, bang voor diefstel, constant stoppen, niemand die rekening houdt met mogelijk slapende medepassagiers. 1 Voordeel, roggelen was verboden in de trein. Met een paar uurtjes slaap op plaats van bestamming gekomen. Pingyao is een plaatsje dat in het bezit is van een nog geheel in tact zijnde stadsmuur vanuit de Ming dynastie. Het dorpje is opgebouwd uit vierkantjes. We zitten voor 4 euries p.p. in het het middelste vierkantje, het centrum. In deze stad is destijds het geld uitgevonden (dat was in de florerende Han Dynastie). Daar kun je niet echt veel merken meer. Alle huizen kennen nog de traditonele stijl, maar de schilder is ook dit jaar niet langs geweest.

Ook hier is het eten fantastisch. Wat je krijgt weet je niet helemaal van te voren, maar teleurstellen doen ze ons niet. Erg bijzonder was de begravenis stoet die door het door het dorp liep. Voor een westerling leek het een beetje angstaanjagend. Het eerste gedeelte van de stoet speelde vrolijke muziek, daarna, kwamen de nabestaande. Sommige droegen hakenkruizen op hun petje (dat heeft hier dus een andere betekenis) en de direct betrokkene zagen eruit als leden van de Klu Klux clan. Tussendoor werd gestopt (misschien wel bij het huis van de overledene) en werd nepgeld verbrand. Dit schijnt iets met de goden te maken te hebben. Vroeger deden ze echt geld, maar nep kwam ze toch beter uit :-).

Terug naar het hotel. 4 euries is hier nog vrij prijzig, maar we zitten wel erg mooi. Helemaal in Chinese stijl. Een soort bedstede, de deur opent naar een soort binnenplaats die je leidt naar het eetgedeelte dat weer uitkomt op de straat. En daar kijk ik nu op uit tijdens het typen. Het is tijd om de stadsmuur te beklimmen en te ontdekken wat hier nog meer te beleven is....

dinsdag, september 21, 2004

Beijing, China (3)

Beijing, wereldstad, 15 miljoen mensen, maar schoon en relatiefrustig. Richtten we ons eerst op het drinken, Vodka, nu het eten. Overal kun je voor noppes heerlijk eten. De was in Beijing is echt een drama. Tijd gezocht om wat te vinden en dit was uiteindelijk gigantisch duur. Maar het is wel als nieuw teruggekomen. Net als Internet trouwens. Hoewel dat bijna gratis is lukt het niet om foto's te verzenden en kunnen we onze eigensite niet bereiken. Uploaden gaat dus via de mail, ben benieuwd hoe die eruit ziet inmiddels.

Op zondag hebben we de verboden stad bezocht. Inmens groot. Ontbijt was meegenomen, dus in de zon, midden in de verboden stad zitten eten. Je loopt in 1 lijn door de stad heen. De eerste helft is een open stuk waar vroeger ook de "gewone mens" mog komen. Daarna komt het binnen gedeelte waar alleen de keizer e.a. mog komen. Hij woonde best relaxed moet ik zeggen.

's Middags de Drum tower beklommen. Werd gebruikt om de tijd aan te geven in de stad. Het gebeuk op de deze trommels mochten ook wij meebeleven. Maar leuker dan die toren waren de steegjes, Hutong's, hieromheen. Een soort achterbuurt die je door heel Beijing tegenkomt. Daar hebben we de beste Dumplings (deeg met vlees en/ of groente) van Beijing gegeten. Daarna ff snel treintickets gekocht voor het pittoreske Paoyang.

Terug naar de binnenstad, gedouched (echt een luxe om 2x per dag te douchen) en op zoen naar de Peking eend gegaan. Die is erg duur, maar erg lekker. Hij wordt geroosterd in een soort oven en voor je neus wordt ie "gefilleerd". Eenmaal weer in bed hebben eerst vriendelijk doch dringend of onze buurman op de gang iets zachter wilde roggelen. Daar wen je niet aan en het is geen geroggel zoals wij dat kennen. Ze gaan bijna over hun nek om er wat uit te krijgen. En geloof me, dat houdt je wakker.

Op maandag de muur natuurlijk. 100 km vanuit Beijing. Was erg bijzonder. Kabelbaantje omhoog en dan over de muur, gebouwd op de kam van een berg, midden in het bos (oerwoud kun je het hier niet noemen). Ze hadden alleen de trappetjes wat gelijker kunnen maken, maar verder was ie goed te doen. Zo'n 6 meter hoog en we schatten zo'n 5 meter breed. Dat ie vanuit de ruimte te zien zou zijn is dus een fabeltje, maar het blijft een gigantische muur die je niet in je achtertuin wil hebben.

Dinsdagavond het vertrek naar Pingyao, dus een beperkte dag. Ff snel naar het summer palace dan. Maar dit kun je niet vergelijken met het paleis op de Dam. Ik denk dat het hele gebied zo'n beetje netr zo groot als Breukelen is met een groot meer in het midden en overal verblijven van vroegere keizers (en keizerinnen natuurlijk). Eigenlijk 1 groot park. Na een uur of 4 waren op een kwart en moesten we weer terug. Dit is dus iets om nog eens terug te komen.

De terugweg liep anders dan gepland. I.p.v. de bus richting Beijing hadden we degene die de andere kant op gang, en eer dat je dat doorhebt ben je een uur verder. Een bus teruggepakt totdat deze vastkwam te staan in de file, uitgestapt en een taxi naar de metro genomen, maar ook deze kwam vast. Lopend de metro bereikt en rond een uur of 1800 in de binnenstad. We wilde nog ff snel echte chinese pumaatjes kopen, maar hij wilde niet lager dan 7 euries, op zich een goede prijs, aangezien de toerist voor ons met de dezelfde schoenen voor 25 euries heel blij wegliep. Tas gehaald, Mac gesnackt en snel naar de trein. Die trip viel ook tegen, 2 min. voor vertrek zaten we binnen, nog wel in de verkeerde wagon, maar we waren er, op weg naar het idyllische Pingyao...

zaterdag, september 18, 2004

Beijing, China (2)

Heerlijk geslapen vannacht. Eindelijk weer eens een lekker bedje...
Vanochtend heeft Robin bij de supermarkt lekker brood en kaasjes gehaald en
hebben we op de hotelkamer ontbeten. Na twee weken op reis werd het tijd om
eens wat kleding te wassen. Dus op zoek naar een wasserette. Maar ja ook dit
was makkelijker gezegd dan gedaan. We hebben bijna de hele ochtend in de
volle zon (28 graden) met onze vuile was onder ons arm over de straten van
peking gelopen op zoek naar een wasserette. Uiteindelijk hadden we er een
gevonden. Omdat het zo duur was (15 euro voor een paar t-shirts en broeken)
hebben we maar een klein deel afgegeven. De overige vuile was hebben we weer
teruggebracht naar onze kamer. Ondertussen hadden we weer honger gekregen,
dus hebben we weer dumplings gegeten. Na de lunch hebben we een taxi gepakt
naar het plein van de hemelse vrede. Aan het plein was niet zo heel veel te
zien. Er stonden wel erg mooie gebouwen omheen en een monument op (the
monument of the people's hero's). Aan het einde van het plein was de ingang
van de verboden stad. Maar het was zo ontzettend druk met toeristen daar dat
we hebben besloten morgenochten vroeg te gaan. Via kleine steegjes met
kleine winkeltjes/kraampjes zijn we weer teruggelopen naar het hotel. Daar
hebben we de overige vuile was zelf even gewassen. Dwars door onze
hotelkamer hangt nu een waslijn met was. Als we gaan douchen moeten we
uitkijken dat we de drogende was niet weer nat maken. En als we op de toilet
zitten (deze zit recht (!) onder de douche, je kan dus zittend douchen...)
hangen er boven ons hoofd onderbroeken te drogen. En toe was het alweer
avond, dus tijd voor...dumplings! En nu zittten we hier, achter de computer,
jullie op de hoogte te houden wat wij allemaal hebben meegemaakt. Straks
gaan we nog even de stad in en misschien nog even dumplings eten... Vanavond
gaan we even de Lonely planet doornemen wat onze volgende bestemming zal
zijn, dan kunnen we morgen alvast trein/bus kaartjes gaan regelen.

vrijdag, september 17, 2004

Beijing, China

Vannacht zijn we met de trein aangekomen in China. Na alle
grensformaliteiten, 2 uur werd bij de grens Mongolie-China alle treinstellen
uit elkaar gehaald en een voor een omhoog getild om andere boogies en wielen
onder de trein te zetten. Dit omdat het spoor in Rusland en Mongolie een
andere breedte heeft dan in Europa en China. Omdat de tein zo ontzettend lag
stil stond waren de toiletten ook die hele tijd op slot. Dit werd Joost en
Robin een beetje te veel, ja het is ook niet zo slim om bier te gaan drinken
vlak voor een grensovergang....Joost en Robin hebben de Chinese conductrices
gesmeekt of alsjeblieft de toilet open mocht, maar tervergeefs. Joost heeft
uiteindelijk zijn behoefte in een lege colafles in de coupe gedaan. Robin
heeft zijn charmes nog een maal in de strijd gegooid en wist de condutrice
zover te krijgen dat hij de trein uit mocht op snel te plassen, maar de
politie moct hem niet zien. We hebben weinig kunnen slapen die nacht. Maar
dit werd de volgende ochtend (17 sept) weer helemaal goed gemaakt, want kort
na het wakker worden (tijdens het ontbijt) kregen we de Chinese muur te
zien. Weliswaar vanaf een afstand maar het was een geweldig gezicht. Wanneer
maak je dat nog mee, een ommeletje eten met de Chinese muur op de
achtergrond. Het landsachap werd steeds mooier, heel veel bergen en groen.
Rond een uur of 12 maakte de trein een stop in een plaats waar er ook de
mogelijkheid is om de Chinese muur te beklimmen. We hadden even een
kwartiertje de tijd om foto's te maken. Om half drie kwamen we dan eindelijk
aan in Peking. Na afscheid te hebben genomen van Joost en Nicole, Neil en
Peter gingen we op zoek naar een pinautomaat. Maar dit was makkelijker
gezegd dan gedaan. We konden de pinautomaat wel vinden, maar we kregen er
geen geld uit. Toen maar op zoek gegaan naar een bank waar we geld met de
creditcard konden krijgen, maar ook dit zonder succes. Omdat het allemaal zo
lang duurde zijn we eerst maar op zoek gegaan naar een hotel, omat deze
anders misschien al vol zouden zitten. Ook dit ging niet echt soepeltjes.
Het eerste hotel dat we zochten bleek niet meer te bestaan. In dit hotel
kregen we een kaartje van een ander hotel, we besloten deze maar te gaan
zoeken. Na drie kwartier te hebben rondgelopen met tas hadden we het nog
niet gevonden. Op straat kwamen we drie Duitse toeristen tegen die ons een
hotel hebben gewezen. Na onderhandelen betalen we zon 16 euries per nacht,
niet echt goedkoop dus. Het hotel zit in een zijstraat van een hele drukke
winkelstraat midden in het centrum van Beijing. De locatie is helemaal goed.
Er zitten alleen maar Chinezen in het hotel, dus dat betekent dat je de hele
tijd op de gang geroggel hoord en gespuug, nou ja zo lang ze het maar niet
in onze kamer doen is het ok. Om de hoek van het hotel zit een ontzettend
lekker eettentje, je hebt daar keus uit dumplings dumplingsen dumplings, wel
met verschillend garnituur. Dumplings zijn kleine deegballetje gevuld met of
varkensvlees, champignons of groeten. Een hele maaltijd voor 1 eurie! na de
maaltijd zijn we op zoek gegaan naar een internetcafe, en je raad het al,
ook dat was makkelijker gezegd dan gedaan. Na lang zoeken hadden we
eindelijk een internetcafe gevonden. We dachten even snel de webite te
updaten, maar dat ging niet. Dus vandaar dat onze verhalen van de afgelopen
dagen er nu pas opstaan. Op weg naar het hotel zijn we nog even over een
marktje gelopen. Ze hadden daar allerlei soorten slashlicks (?##), met
vlees, fruit maar ook met scorpioenen! Echt vies om te zien. na een lange
dag zijn we lekker vroeg in ons bedje gekropen......

_________________________________________________________________
Nieuw: Hotmail Medium, Large, Extra Large en Extra Extra Large
http://join.msn.com/?pgmarket=nl-nl&page=hotmail/es2

woensdag, september 15, 2004

Ger Camp, Mongolie

Dat was dus echt koud. Op zich nog een best redelijk bed, maar de bovenkant van die tent bleef gewoon open. En 's nachts koelt het hier aardig af. Inghi had gelukkig wel de verwarming, tevens kookstel, aangestoken. We zijn met z'n allen naar de rivier gegaan. Hoewel we dachten dat hier gezwommen en gevist kon worden, was het niet meer dan een beetje rondhangen en genieten van het uitzicht, wat overigens dus wel de moeite waard is.

Overigens, zowel Inghi als de familie spraken geen Engels. Toilet en douche waren ruim opgezet en bestond uit het achterland van Mongolie, das best even wennen.

Na het bezoek aan de rivier hebben we paard gereden. Mijn eerste keer! (Robin) Ging super, op een van de heuvels geweest en genoten van een prachtig uitzicht. Aan het eind van de dag nog een keer gegaan. Dit keer was het cowboy'tje spelen. We hebben de koeien bij elkaar gedreven en naar een ander stuk gras gebracht. Helemaal super. Hoewel lunch en diner een beetje eentonig werden was het goed te eten. De koffie hebben we, gezien het toilet, overgeslagen. Ter afsluiting van de dag kregen we een slachting van een geit. Zonder bloedvergeiten stripte onze gastheer de gehele geit. Alle wordt gebruikt van dat beest. Inmiddels ook bezoek gekregen van een aantal Japanse toeristen, zij hebben echter heerlijk in een westerse tent geslapen, die moeten het heel koud hebben gehad.

Dag 3 wilde we vroeg weer naar UB toe. Aangezien er geen patronen voor het vogel schieten waren en zwemmen ook niet mogelijk was (althans, als je 5 graden aandurft).

Dit werd lastig. Inghi heeft er ruim 5 uur over gedaan om terug te komen. Hij wilde niet harder dan 40 km/u. Erg raar, we hebben het idee dat hij niet eerder dan 1700 uur thuis mocht komen. Terwijl wij juist boodschappen wilden doen en internet opgaan. Das dus niet meer gelukt. Wat wel lukte was de korting....

maandag, september 13, 2004

Ulaan Baator

13 september 2004

Aangekomen in UB hadden we het idee direct een tour te regelen om in een Ger
(traditionele Mongeels huis = tent, staat het land vol mee, zelfs in
achtertuinen van normale huizen) kamp te verblijven. Joost en Nicole hadden
dezelfde mening en we zien met z'n vieren en een verdwaalde engelsman
(Simon) bij Inghi beland, onze chauffeur. Hij heeft ons UB uit gereden en
1,5 uur door de vlaktes naar de eerste stop: de Prewalzky paarden. Kleine
unieke paarden. Ze leven hier in een reservaat dat in de jaren 60 door de
Nederlanders is opgezet. De paarden waren bijna uitgestorven. Gekke
beessies, klein, dikke buik. Een uur verder rijden, over een van de weinige
Mongolse asfalt wegen zagen we drie Ger tentjes rondom een veldje met
geiten, koeien, paarden en schapen. Dit bleek ons hotel voor 2 dagen. De
zeer aardige familie ontving ons met overheerlijke merriemelk. We waren blij
dat we zelf Vodka hadden ingekocht. Het uitzicht was hier echt
onvergetelijk.Tussen de dieren kijk je uit over een vlakte, een soort
steppe, met overal heuvels, een riviertje, een enkele Ger tent tussen door
(bovendien was het schitterend weer). Onbegrijpelijk trouwens, dit uitzicht
is door het hele land heen te vinden.

De vrouw des huizes had ons een heerlijk diner gemaakt. Daarna nog wat
gedronken en sterren gekeken en geprobeerd te slapen, en das koud, als je
het dak open laat staan...

zondag, september 12, 2004

Irkutsk - Ulaan Baator

Een relaxte treinritje, dat stel je je zo voor als je moskou - Irkutsk hebt
gehad. Maar richting Ulan Baator (UB, Mongolie) ging het toch wat anders.
Joost en Nicole (uit Utrecht of all places) zaten bij ons in de coupe,
hadden we al in het hotel ontmoet. Met z'n vieren hebben we eerst een
Mongools meisje uit de coupe gehaald. Vervolgens konden we al het
handelswaar dat was achter gelaten eruit gooien en heeft de "conductrice"
een doekie door de smerige coupe gehaald. De trein bleek vol te zitten met
Nederlanders, de tv-programma's hebben dus hun effect gehad, maar Floortje
D. heeft destijds niet alles verteld. Naast Nl-ers zitten er handelende
Mongolen in. Die verkopen tijdens de stops. Ze gaan onderling niet zo heel
vriendelijk met elkaar om en dat is af en toe ff slikken, de toeristen laten
ze wel met rust. Naast spijkerbroeken en jassen die wij in onze coupe
vonden, lopen die mongolen de hele trein door met hun spul, van
benzinetankjes tot onderbroeken en remkabels. Gelukkig ging bij de eerste
stop Padres Familias de trein af, hij mag zich namelijk niet meer in
Mongolie vertonen. Dit maakte het eingszins rustig bij ons in de wagon
volgens de Nederlanders die hier al 4 dagen in zaten. De grens overgang was
ook een drama. Drie uur vast gestaan in Rusland, 2 uur in Mongolie. In die
tijd hebben ze de hele trein 2 keer op z'n kop gehad om, nemen we aan,
smokkelwaar te zoeken. Na een kort nachtje kwamen we in eindelijk in Ulaan
Baator aan, hoofdstad van een land waar meer vee dan mensen zijn, waar meer
inwoners buiten dan in het land verblijven.

_________________________________________________________________
Ontvang Hotmail & Messenger op je mobiele telefoon
http://mobile.msn.com/?lc=nl-nl

zaterdag, september 11, 2004

Irkutsk, Siberie, Russia

Grote stad, redelijk hotel (met douche). Vandag de bankzaken gedaan, hotel vastgelegd en Internet zoals je ziet. Laatste dag op de vaste grond in rusland. We hebben geen flauw idee wat te doen hier. Vanochtend een lonely planet gevonmden van hier, die maar eens inkijken voor tips.

Tot in Ulan Baator, maar gezien de stand van ontwikkeling in Mongolie wellicht tot in Beijing. Hopelijk kunnen we daar ook onze eerste foto's eraf halen.

vrijdag, september 10, 2004

Litsvianka, Siberie, Russia

Zijn we dan, het grootste meer van de wereld. Zo groot als Belgie en ruim 1600 m diep, max 10 graden en 3 mnd per jaar bevroren. Het ijs is dan zo dik, 3 meter, dat ze er vroeger zelfs de treinrails over hebben gelegd en het leger bij China er mee bevoorraadde (spelling???). Deze rails was dus destijds wel seizoensgebonden :-)

Litsv. is een klein vissersdorpje. We hebben rond 11.00 bedden gevonden bij mevr. Calina. Een erg aardige vrouw. Ze liet ons haar huiskamer zien en we kregen de bedden toegewezen. Daarna hebben we maar gevraagd of ze de Banja wilde aanzetten, het laatste stukkie zeep was al weer even geleden. Rond 1400 zijn we erin gegaan. Het is gewoon een sauna, maar dan gebruiuk je het ook meteen om je te wassen. Het was koud en regende iets, ideaal weer dus voor zo'n banja, en de vodka stond te wachten. Na een uur klaar en bleek de zon ook aanwezig te zijn. Dan kun je weinig anders dan gaan zitten, drinken, en niks doen. Dat is gelukt tot het avondeten. Calina had een soort nasi met pannekoeken (mooie combi) gemaakt, was fantastisch. De kroeg 's avonds was zoals siberia, groots maar leeg, op tijd naar bed dus.

Op vrijdag hebben we rond gewandeld. Het uitzicht is hier fantastisch. 's Ochtend is het ijskoud (onder de 10 denken we), maar met zon en een trui is dit goed ui te houden. Je zit dus in de bergen, voor je een gigantisch meer, en nog meer bergen. Maar 2 dagen is dan ook wel weer genoeg, zaterdagochtend terug naar Irkutsk en een slaapplaats, bank en internet vinden (en das gelukt).

woensdag, september 08, 2004

Moskow - Irkutsk

Zondagavond de trein gepakt. Zit je net lekker, gaan ze de coupe's omgooien. We zijn in een coupe terecht gekomen met een echte russische Babouschka en Jadouschka. We hebben veel van ze geleerd. Hoewel ze geen woord engels praten, wisten ze ons een hoop wijs te maken. En erg handig bij de tussenstops, Babouschka kent de regels wanneer er rijen staan, voor haar staan die er niet :-).

Babouschka zorgde verder voor de hapjes, wij voor de drankjes. Naast ons hadden we 4 Engelse Babouscka's (toeristen dus) en vlakbij een verdwaalde Ier waar we veel mee op trokken, hem komen we in Mongolie weer tegen. De coupe kent een eigen "attendant". Zij zorgt voor de schoonmaak en kan de douche regelen voor je. Aangezien de russen toch niet gaan, was er plaats genoeg. Maar erg handig is anders. Na de eerste douche maandag ochtend hebben we besloten om met de volgende ronde te wachten tot Litsvianka, maar dan wel een echte Banja.

De trein stopt een paar keer per dag voor een wat langere break (20 min), ff lopen en snacks kopen. Je moet opletten op de tijdsverschillen. Waren we maandag vergeten, dus dinsdag was de dag ineens 3 uur korter. Zo'n reis gaat wel snel dan :-).

Eten was redelijk, niet al te duur. Maar voornamelijk noodles en soep gegeten. Landschap was mooi, maar niet heel bijzonder. Pas woensdag kwam er afwisseling in al die Berkenbomen en zagen we zowaar dorpjes langs de rails opduiken. Voor de rest is er vrij weinig in west Siberia. Uiteindelijk in de Oost Siberiesche hoofdstuk Irkutsk aangekomen, de bus gepakt naar Litsvianka (70 km).

zondag, september 05, 2004

Krelin, Moskou, Russia

Rode plein is dus niet rood.

Moskou blijkt errug groot (in elk opzicht), ze kunnen hoop lada's kwijt op de vier baans wegen door de hele stad.

Kremlin was speciaal, heel apart zo'n dorp binnen een stad. Gigantische muur er omheen en natuurlijk die sprookjesachtige torentjes.

We gaan ff een boottochtje maken en dan op naar de trein richting siberie. Hier is de temp al redelijk laag, maar door de zon merk je daar weinig van. Ben bang dat de trui in de loop van de week uit de tas komt.

Tot in Irkutsk!

zaterdag, september 04, 2004

Moscow, Russia

Lada's erg veel Lada's.

Top maatschappij dat Aeroflot, paar minuutjes vertraging, maar dat was alles. Van Moskou niks tot zeer weinig gezien nog. Eerst ff Internet opgezocht, zo eten.

Hotel is ok, niks bijzonders en niks verkeerds aan. Jammer van de dure taxi's, maar een beetje afzetten magf een eerste dag.

Morgen het kremlin en voor de rest laten we ons verrassen, daarna relaxen in de trein tot donderdag.

CU later

vrijdag, september 03, 2004

Reisschema tot en met 17 september 2004

Tijden zijn altijd lokale tijden. Moskou is + 2, Irkutsk + 5, Beijing + 6
Za 4 september
13.10: Vliegtuig: Schiphol - Moskou
18.20: Aankomst moskou
Zo 5 september/ 23.25:
Trein: Moskou - Irkutsk

Ma 6 september
Trein
di 7 september
Trein
wo 8 september
Trein
do 9 september/ 09.06:
Aankomst Irkutsk

vr 10 september
Verblijf Irkutsk
za 11 september
Verblijf Irkutsk
zo 12 september/ 06.04:
Trein: Irkutsk – Ulaaan Bator

Ma 13 september/ 07.35:
Aankomst Ulaan Baator
di 14 september
Verblijf Ulaan Bator
wo 15 september
Verblijf Ulaan Baator
do 16 september/ 08.05:
Trein: Ulaan Bator - Beijing

vr 17 september/ 14.31:
Aankomst Beijing

Free counter and web stats