Hanoi (Vietnam)

Wakker worden in een stad dat eens een voor het westen ontoegankelijk communistisch bolwerk was. Daarvan is weinig meer te merken, net als in Rusland en China heeft ook hier het marktmechanisme zijn werking.

Ontbijten met een Franse Baguette in het guesthouse (althans, degene die vol zat). Naast komt dan een grijze Australische Vietnam veteraan. Wist van alles te vertellen over de omgeving en tussen neus en lippen door zei hij getrouwd te zijn met een vietnamese. Op zich niet verrassend, behalve dan dat haar vader bij de VC zat en ooit onder een napalm-bombardement van de Amerikanen was bedolven. Voor 90% verbrand. Maar je kan evenzo goed met mn dochter trouwen??? Ja dus. De vietnam oorlog is voor ons een hele bekende, voor hier was het "gewoon" de laatste. Ze hebben er vele gekend. Voor de Amerkanen was het Ho CHi Minh die de koloniale Fransen verdreef en door de eeuwen heen is er gevochten met de Chinezen, ze zijn wat gewend hier. De oorlog is hier al lang vergeven en vergeten. Je komt hier dan ook veel Fransen en Amerikanen tegen, dat is niet echt gebruikelijk, het zij geen reislustige volken zoals de Nederlanders.
De Veteraan zat bij de Vietnam versie van de Hells Angels (die zijn ontstaan uit WO - II veteranen, ze missen de adrenaline die de motor en de club hen weer geeft, ja, wij leren hier af en toe nog es wat) en kwam zo af en toe hier kijken.

De ochtend besteedt aan de tempel van literatuur. Opgericht ter ere van Confusius rond 1000 na Ch.. Opmerkelijke man. Ook geliefd dus in China (zie Pingyao) en legt ondermeer de basis voor het centrale gezag. Een overeenkomst met het communisme. De aziaten zijn dus min of meer gewend aan een sterk centraal gezag. Confusionisme is de loop der tijd ontwikkeld als een soort religie, hij gaf zelf les en predikte dat de ethiek centraal moest staan in de politiek (wat voor Balkenende?). Later is de tempel een universiteit geworden. In zo'n 700 jaar bijna 300 afgestuurde, geen slechte score!!!

Aangezien we Lenin en Mao niet hebben bezocht in hun Mausoleum, zijn we maar wel Ho Chi Minh gegaan. Raar eigenlijk, want hij was juist degene die niet groots herinnerd wilde worden, hij wilde gecremeerd worden (stond in z'n testament), maar dat is hem dus niet gelukt en hij wordt inmiddels aanbeden als een god. Het communisme was voor hem slechts een middel> Hij was nationalist en vond dat Vietnam een sterke leiding nodig had (dus geen demo) en een dictatuur vond ie niks, communisme was dus een keuze uit 3 "kwade".
Dat kun je dus allemaal lezen in de boekies, alleen jammer dat ie dan opeens op vakantie blijkt te zijn. Hij zit voor reconstructie (balsemen) in Moskou :-).

En de planning voor de rest van de dag ....waterpuppets